Όταν πριν από λίγο καιρό η ομάδα μας γεννιόταν μέσα από διάφορες συνευρέσεις και συζητήσεις με απασχόλησε ένα ερώτημα. «Μήπως δεν πρέπει να συμμετέχω σε μία τέτοια ομάδα επειδή αυτό μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την εργασία μου;». Το ερώτημα αυτό επανήλθε στην σκέψη μου ξανά, όμως ευτυχώς, η απάντηση που έδωσα ήταν για δεύτερη φορά αρνητική...
Είναι αλήθεια ότι σε μία μικρή και κλειστή κοινωνία όπως η Τήνος, ένας ελεύθερος επαγγελματίας δεν κρίνεται μόνο από την ποιότητα και το κόστος της δουλειάς του. Φαντάζομαι λοιπόν πως ανάλογα ερωτήματα θα απασχολούν ίσως και άλλα δυνητικά μέλη της ομάδας.
Φοβόμαστε ότι αν οι πράξεις μας δεν συνάδουν με τις πράξεις των υπολοίπων θα περιθωριοποιηθούμε. Αν δείξουμε τις πολιτικές μας απόψεις υπάρχει περίπτωση να απομακρύνουμε τους αντιφρονούντες. Αν διαδηλώσουμε και φωνάξουμε θα χαρακτηριστούμε γραφικοί. Ο φόβος της συμμετοχής και της δράσης βασίζεται στην πεποίθηση ότι το μεγάλο ποσοστό του κοινωνικού συνόλου θα μας κατακρίνει. Αυτό ίσως ίσχυε μέχρι πριν λίγο καιρό.
Σήμερα 23 Μαρτίου 2012, μετά την απλή διαμαρτυρία μας με ανάρτηση πανό την ώρα της παρέλασης, είχα την χαρά να μιλήσω με αρκετούς φίλους οι οποίοι εισέπραξαν την κίνηση αυτή θετικά. Η απρόσμενη αυτή αποδοχή της κίνησης από εξωτερικούς παρατηρητές, ανέστρεψε το αρχικό μου ερώτημα.
Μήπως τελικά οι φόβοι μας δεν στέκουν; Μήπως το μεγάλο ποσοστό του κοινωνικού συνόλου είναι κοντά στις απόψεις μας; Μήπως είναι πολλοί όσοι αναρωτιούνται αν θα κατακριθεί η συμμετοχή τους;
Σε αυτή την παρτίδα ποιοι είναι τελικά οι πολλοί; Εμείς ή οι απέναντι; Ας αναρωτηθεί καθένας που διαβάζει αυτό το κείμενο, είτε βρίσκεται στην ίδια πλευρά με μένα είτε στην άλλη. Κυρίως όμως καθένας που την αλλόκοτη αυτή περίοδο, επαναπροσδιορίζει την πλευρά του.
Κουσουνάδης Πέτρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου